Examen

Ooit al een "Leterme" gemaakt op een examen? Ik wel, kijk maar eens goed naar de foto en lees de tekst die erbij staat. Je zou bijna denken dat Bush is in the house.
Wel, ik sta erom bekend om domme dingen te doen op een examen. Oh God, dit gewetensonderzoek wil je niet meemaken. Klik hier gerust weg naar een andere pagina. Misschien over communicatie. Voor de anderen die geen tweede zit aan hun been hebben . Hier volgt een kort over-zichtje van een paar van mijn flaters. Oh, en ik heb een diploma. Zo kan je bij jezelf nagaan of jij er ook één verdient.

"It's all in the practice," zei de basketballtrainer altijd. Wist ik veel dat die kerel drie keer per training wegsloop om aan zijn wodka-fles te gaan slurpen. Damn, wou dat ik zijn levensstijl had overgenomen. Die man had tenminste altijd een glimlach op zijn lippen. Ook die regenachtige herfstavond dat hij zijn zilvergrijze Sedan in de gracht naast de sporthal parkeerde. "Gaat het coach?", riep ik nog. En, daar was die lach weer. "Echt klasse", zeg ik je.
Spijtig dat hij ons op zo'n jonge leeeftijd ontvallen is. Iets met zijn lever, denk ik!

Maar zijn woorden zijn me heilig bijgebleven. "It's all in the practice," hoor ik hem nog altijd glimlachend zeggen. En eigenlijk had "dat" mij moeten op het juiste spoor zetten. Maar, nee, meneer, ik studeer nu aan de universiteit, meneer. And yep, nog nooit ben ik zo op mijn gezicht gegaan!

Het begon met mij blok, het eerste jaar dat ik rechten deed. Op voorhand had ik al twee cursussen doorgenomen. Meer dan ik nodig achtte. Dus begin goed, ... (al goed???)
Planning, daar draaide het rond. En planning, wel, laat me zeggen dat dat ereste jaar dat ik rechten studeerde de zon schittererend werk leverde. Niet zoals dit jaar. Alhoewel, we hebben een prachtig voorjaar gehad. Maar dat noemenswaardige jaar kon je zalig terrassen. Uren heb ik met vrienden doorgebracht onder de Antwerpse kathedraal, zonder enig schuldgevoel. Yep, ik was zeer zelfverzekerd.

Tot op dit punt. Zondagavond (vraag me nu niet naar de datum) om 23.45 uur precies. Waarom weet ik nog dat het kwart voor twaalf was. Omdat de wereld op dat moment tot stilstand kwam. Plots, als een schok. Zoals een zwangerschaptstest die positief is terwijl je niet eens probeerde. Zo voelde ik me toen. En waarom. Gewoon, na subtiele planning, herplanning, en aanpassing op aanpassing van mij bloktijd volgens de vakken die ik had. Ik leek wel terug in te peutertuin. Zo schuiven met blokjes tijd had ik al lang niet meer gedaan. Dus, bleek dat ik me misrekend had. Yep, je hoort het goed. Teveel geschoven. Boekhouding, 400 pagina's met oefeningen, moest dan maar op 8 uur.

Stoer als ik ben,. Schrap deze laatste opmerking en maak daar gerust van. "Onnozelaar die ik ben, heb ik mijn bijeengeschraapt en ben eraan begonnen". Oké, eerst een tas koffie. Helpt altijd. Dan, nog een tasje koffie. Even in de douche. Nog 10 minuten ijsberen. Nog een tas koffie, weer ijsberen. Buiten een wandeling maken. Vloekend tegen mezelf. Hoe kon ik zo stom zijn. Weer binnen, nog koffie en dan. Achter mijn bureau. Volop blokken. Stampen maar. We waren toen al na 1.30 uur. Geen paniek. Na 10 minuten studeren, lag ik dubbel. Arrh, ongelooflijke steken in mijn buik. De stampen die bruce Lee in zijn buik kreeg te verwerken tijdens de opnamens van zijn meesterlijke film 'Dragon", zijn speldeprikken in vergelijking met de spasmen in mijn buik. Verdorie, teveel koffie.




Wetenschappelijk feit: mijn darmen legen zich in minder dan 1 minuut volledig. De geur verspreidt zich recht evenredig met de snelheid van het legen van mijn darminhoud en wij hadden toen nog geen 'Febreze'. Gezellig, zo op kot zitten, nu ik erbij stil sta.



Die nacht heb ik leren studeren tijdens de nacht. Verstijft van angst was ik, panisch van alle mogelijke gevolgen. Nog niet begonnen en onderuitgemaaid door het toeval. Want laten we duidelijk zijn . Was dit nu mijn fout????

Ja, ik was schuldig. Het boetekleed was voor mij. Deze eerste examenreeks zou een wandeling door het park worden. "Hum," het werd "the last mile on death row". Zeker weten. En toch, ik kon er mij niet bij neerleggen dat dit schaap nu al naar de slachtbank gevoerd werd.Meuh, ik voelde me meer een koe. En dan nog die van Milka, purper geschilderd voor de fotoshoot. En shooten zou hij die prof.

Waar ik de kracht vandaan gehaald heb, weet ik nog altijd niet. Maar ik heb de nacht doorgedaan en ik heb gestudeerd. 's Morgens, tranen sijpelden langs mijn wangen, gevoelens nauwelijks nog onder bedwang. Toch nog een pot cornflakes naar binnen gewrongen. (Kwestie van mijn beerputadem onder controle te krijgen voor het modelinge examen).

Zo naar het examen. Vijf vragen, vier in te vullen. Weet je wat ? Ik kon er drie. Eén te gokken. Ik koos voor de advokaat en de uitspraak van de rechter die zou tegen vallen. Het zou je meer geld kosten, dan voorspeld. Wat zou je doen in de boekhouding???

Antwoord: een andere advokaat nemen! Mondeling gaan verdedingen voor de smurf met de piepstem. Deze prof draagt nog altijd mijn diepste respect weg.-) , ook al kan hij daar niet aan doen.
"Ja," zijn stem slaagt over. Ik waterglimlach. "Ja, da's niet zo goe hé". "Nen, anderen advokaat nemen is toch nie zo'n goe antwoord". Zijn stem kraakt, precies de kabouter van Bart Peeters.

"Huum", antwoord ik in mijn beste nonkel van grouwels. Spijtig dat hij geen studio brussel fan was. Misschien had dat me kunnen redden. "U kan gaan, meneer," zei hij nog.

Uren heb ik geweend. Tranen met tuiten. Deels emotie, deels oververmoeidheid, deels frustratie, deels schuld, deels mijn verdomde karakter. Het was gedaan. Mijn wil was gebroken. Toen ik wakker werd was het al 9 uur de volgende ochtend. De zilte smaak opgedroogde zouttranen bracht alles in ene flits terug.

Het heeft me nadien nog vier examens gekost om over deze stommiteit te komen. Een halve zittijd om gedachten over stoppen onder controle te krijgen.

Ik heb totzelfs naar een taxibedrijf gebeld om een job te zoeken. Bleek dat je naast een attest medische keuring ook een geschiktheidsattest nodig had. Weer blokken op de wegcode, basisbegrippen recht, veiligheid, topografie, wetgeving, kaartlezen, en rijadviezen. Moet je dan overal voor gestudeerd hebben? Is er daarbuiten dan geen enkele job waar je zo kan beginnen?

Nu zou ik het gemakkelijk hebben. Even het examen aanvechten bij de examencommissie, de "raad voor betwistingen" waar vorig jaar de helft van de studenten zijn gelijk haalde voor fouten van de universiteiten en hogescholen. Dat is toch gauw een 20-tal mensen. Ik vrees echter dat ik zou zijn zoals die student derde bach tandheelkunde, omkoping van een prof en dan gaan klagen dat de univ een te zware sanctie heeft uitgesproken.

Geen geluk dus, ook ik heb dienen te blokken om het diploma te halen. Alleen sindsdien weet ik mijn sarcastische mond beter te houden. Ik praat vlotter mee met proffen. Geleerd door communicatiecursussen te volgen en boeken over NLP te lezen.

see je,


AatjeManon