Eén maal ben ik weggelopen van een examen. Wel, afgetrapt is meer het woord. Problemen met communicatie, zo kan je stellen! Het was een modeling examen staatsrecht (2e bach) en ik zat
in de purée. Nog altijd geen reden om zo'n reactie te krijgen van de prof, vond ik. Uiteindelijk dacht ik een goed antwoord te formuleren en ... . 'Bang,' daar kwam zijn onverwachtte reactie. En
'bang,' daar was mijn onverwachtte reactie.
Ik weet nu nog altijd niet wat me toen bezielde. Ik weet wel dat ik het nu anders zou doen. Even de déja vue doorlopen met mijn huidige weten over communicatie. Eerste en vooral: Watzclavick,
"het is niet mogelijk om niet te communiceren!"
Nu weet je het. Wat je ook doet op een examen, je brengt communicatie teweeg. Misschien niet de juiste maar je hangt eraan vast. En daarom kan je maar beter een idee hebben over geslaagde
communicatie.
De inhoud, je antwoorden op de vragen zijn belangrijk. Je zal er wellicht niet mee weggeraken door even vriendelijk te glimlachen en terug naar buiten te gaan op je mondeling examen. Iets dien
je te antwoorden en dat iets kan maar beter een paar woorden bevatten die uitgesproken zijn tijdens de seminaries. Maar voor de rest staat het je vrij om extra'tjes toe te voegen. En daar gaat het
vandaag over. Die kleine extra'tjes.
Om eerlijk te zijn. Ik heb geleerd op trainingen dat die extra'tjes nu net 70% uitmaken van je communicatie. Yep, je prof reageert vooral op hoe je .... In plaats van op wat je vertelt.
En dat is een leuk weetje. Zelfs voor mij. Was ik maar op die manier naar staatsrecht afgegaan.
De basisdefinitie van communicatie kan je terug vinden op wikipedia. Waarbij vooral naar voor komt dat:
Het een informatie-uitwisselingsproces is, een proces om kennis uit te wisselen, bestaande uit de volgende processtappen:
1. Coderen van informatie.
2. Verzenden van de gecodeerde informatie.
3. Ontvangen van de gecodeerde informatie.
4. Decoderen van de ontvangen informatie.
5. Terugkoppelen feedback van de ontvanger naar de zender.
So what, gaat dat mij vooruit helpen, zul je nu al denken. Een eerste bach communicatiewetenschappen aan de EHSAL kan me dit ook wel vertellen!
En zo is dat. Alleen, je kan hier gebruik van maken. En dat weet die schacht nog niet.
Zorg dat je bewust informatie gaat overdragen. Niet alleen door wat je zegt. Ook door hoe je het zegt en hoe je je gedraagt terwijl je het zegt. Zowel verbaal als non-verbaal dien je je
examenoplossingen die je tegen de prof vertelt, te ondersteunen.
Dit zijn de meta-aspecten van communicatie. Humm,hum! Ben ik je al verloren???
Een voorbeeld. Mijn leuke examen staatsrecht. Scenario: een aula vol (verspreidt, dus 20 studenten),10 minuten schriftelijk voorbereiden en dan naar voor om mondeling je vragen te gaan
verdedigen. In theorie. Want iedereen die zo'n examen meegemaakt heeft, weet gewoon dat je niet als eerste wil naar voor gaan en dat je daarna zo snel mogelijk wilt gaan. Anders zit je vast tot een stuk in de namiddag.
Dus, ik zat achteraan in de aula en twee uur later...
Ik naar voor. Een kritische prof die wellicht zelf het al lang beu was want hij stak een sigaar op. Je zit daar dan als laatste student en niemand gelooft je als je dat vertelt. Ma bon, zover is het nog niet. Hij gaat even mijn schriftelijke antwoorden na, neemt een diepe trek aan zijn havana (ik weet niets van sigaren) en blaast deze uit in mijn gezicht. "Stelt niet zoveel voor hé. Begin er maar aan!" zegt hij nog. Ik begin te stommelen en krijg er bij na geen woord uit. Een volleerd stotteraar aan het werk. Dit terwijl ik alle bloed uit mijn vuisten knijp om niet te ontploffen en deze man uit te maken.
"Wie van ons is nu eigenlijk den onnozelaar die hier aan tafel zit?" vraagt de prof mij nog. Zijn sarcastische ondertoon ontgaat mij niet. Ik sta recht en zeg:"professor, ik zie hier maar één iemand zitten. Nog een prettig dag." Zonder dralen ben ik met snelle stap de trappen van de aula opgegaan en.. Zo snel mogelijk naar buiten.
Ja, hij heeft mij nog nageroepen. Nee, ik weet niet meer wat. En , sorry ik dacht dat ik dit voorbeeld kon linken aan communicatie. Ik vrees dat het echter een voorbeeld is van "niet" geslaagde communicatie. Alhoewel ik nog altijd niet terugkom op mijn manier van doen. Dus misschien toch een geslaagde communicatie. Alhoewel, het was mijn eerste buis voor die zittijd en meteen een doorverwijzing naar tweede zit. Nee, geen bisjaar. Gelukkig maar.
in de purée. Nog altijd geen reden om zo'n reactie te krijgen van de prof, vond ik. Uiteindelijk dacht ik een goed antwoord te formuleren en ... . 'Bang,' daar kwam zijn onverwachtte reactie. En
'bang,' daar was mijn onverwachtte reactie.
Ik weet nu nog altijd niet wat me toen bezielde. Ik weet wel dat ik het nu anders zou doen. Even de déja vue doorlopen met mijn huidige weten over communicatie. Eerste en vooral: Watzclavick,
"het is niet mogelijk om niet te communiceren!"
Nu weet je het. Wat je ook doet op een examen, je brengt communicatie teweeg. Misschien niet de juiste maar je hangt eraan vast. En daarom kan je maar beter een idee hebben over geslaagde
communicatie.
De inhoud, je antwoorden op de vragen zijn belangrijk. Je zal er wellicht niet mee weggeraken door even vriendelijk te glimlachen en terug naar buiten te gaan op je mondeling examen. Iets dien
je te antwoorden en dat iets kan maar beter een paar woorden bevatten die uitgesproken zijn tijdens de seminaries. Maar voor de rest staat het je vrij om extra'tjes toe te voegen. En daar gaat het
vandaag over. Die kleine extra'tjes.
Om eerlijk te zijn. Ik heb geleerd op trainingen dat die extra'tjes nu net 70% uitmaken van je communicatie. Yep, je prof reageert vooral op hoe je .... In plaats van op wat je vertelt.
En dat is een leuk weetje. Zelfs voor mij. Was ik maar op die manier naar staatsrecht afgegaan.
De basisdefinitie van communicatie kan je terug vinden op wikipedia. Waarbij vooral naar voor komt dat:
Het een informatie-uitwisselingsproces is, een proces om kennis uit te wisselen, bestaande uit de volgende processtappen:
1. Coderen van informatie.
2. Verzenden van de gecodeerde informatie.
3. Ontvangen van de gecodeerde informatie.
4. Decoderen van de ontvangen informatie.
5. Terugkoppelen feedback van de ontvanger naar de zender.
So what, gaat dat mij vooruit helpen, zul je nu al denken. Een eerste bach communicatiewetenschappen aan de EHSAL kan me dit ook wel vertellen!
En zo is dat. Alleen, je kan hier gebruik van maken. En dat weet die schacht nog niet.
Zorg dat je bewust informatie gaat overdragen. Niet alleen door wat je zegt. Ook door hoe je het zegt en hoe je je gedraagt terwijl je het zegt. Zowel verbaal als non-verbaal dien je je
examenoplossingen die je tegen de prof vertelt, te ondersteunen.
Dit zijn de meta-aspecten van communicatie. Humm,hum! Ben ik je al verloren???
Een voorbeeld. Mijn leuke examen staatsrecht. Scenario: een aula vol (verspreidt, dus 20 studenten),10 minuten schriftelijk voorbereiden en dan naar voor om mondeling je vragen te gaan
verdedigen. In theorie. Want iedereen die zo'n examen meegemaakt heeft, weet gewoon dat je niet als eerste wil naar voor gaan en dat je daarna zo snel mogelijk wilt gaan. Anders zit je vast tot een stuk in de namiddag.
Dus, ik zat achteraan in de aula en twee uur later...
Ik naar voor. Een kritische prof die wellicht zelf het al lang beu was want hij stak een sigaar op. Je zit daar dan als laatste student en niemand gelooft je als je dat vertelt. Ma bon, zover is het nog niet. Hij gaat even mijn schriftelijke antwoorden na, neemt een diepe trek aan zijn havana (ik weet niets van sigaren) en blaast deze uit in mijn gezicht. "Stelt niet zoveel voor hé. Begin er maar aan!" zegt hij nog. Ik begin te stommelen en krijg er bij na geen woord uit. Een volleerd stotteraar aan het werk. Dit terwijl ik alle bloed uit mijn vuisten knijp om niet te ontploffen en deze man uit te maken.
"Wie van ons is nu eigenlijk den onnozelaar die hier aan tafel zit?" vraagt de prof mij nog. Zijn sarcastische ondertoon ontgaat mij niet. Ik sta recht en zeg:"professor, ik zie hier maar één iemand zitten. Nog een prettig dag." Zonder dralen ben ik met snelle stap de trappen van de aula opgegaan en.. Zo snel mogelijk naar buiten.
Ja, hij heeft mij nog nageroepen. Nee, ik weet niet meer wat. En , sorry ik dacht dat ik dit voorbeeld kon linken aan communicatie. Ik vrees dat het echter een voorbeeld is van "niet" geslaagde communicatie. Alhoewel ik nog altijd niet terugkom op mijn manier van doen. Dus misschien toch een geslaagde communicatie. Alhoewel, het was mijn eerste buis voor die zittijd en meteen een doorverwijzing naar tweede zit. Nee, geen bisjaar. Gelukkig maar.
Oh, volg deze link voor meer over communicatie
see je,
AatjeManon